Vi bor i Vika

We zijn weer in de lucht! En ditmaal vanuit ons eigen huis in Vika, Falu kommun.

Op veler verzoek heb ik een kopje aangemaakt waarin je je naam en e-mailadres kan achterlaten, te vinden onder de blogs op de homepagina. Zo krijg je automatisch een berichtje als wij een nieuwe blog online zetten.

Terug naar vorige week. Op 9 juni tekenden wij voor de hypotheek bij de bank en op 10 juni kregen wij de sleutel van ons huis in Zweden. Het gaat hier eigenlijk een stuk gemakkelijker dan in Nederland, er komt geen notaris aan te pas. Wij tekenden op kantoor bij SkandiaMäklarna in Falun. De makelaar tekende namens de vorige huiseigenaren middels een fullmakt. Daarna pleegde hij een telefoontje naar onze bank in Zweden. Het was even wachten, maar binnen een minuut of 20 was de koop gesloten en kregen wij...... geen sleutel. Ons huis heeft namelijk codesloten :). We stonden in eerste instantie voor een dichte deur, maar na een telefoontje met de oudeigenaren bleek er een sterretje voor en na de code te moeten en konden wij naar binnen. En daar stonden we dan, in een huis wat eigenlijk al zo vertrouwd voelde. En zo groot! Zeker nu het leeg was. Die avond arriveerden ook hulptroepen (de ouders van Floris) en de volgende ochtend kwam de verhuiswagen uit Nederland al. Het uitladen ging soepel en het uitpakken kon beginnen. De combinatie van verhuizen, uitpakken en zorg voor de kinderen was en is best wel intens. We waren inmiddels aardig vermoeid van de verhuizing in Ooij en de reis via Denemarken, en toch moest er nog veel gebeuren. Gelukkig zijn het kleine dingen, het huis is in prima staat, maar wel heel veel kleine dingen.....

De eerste paar dagen pakten we veel dozen uit tot we op het punt kwamen dat we eigenlijk opbergruimte misten. De kasten uit Ooij zaten namelijk bij de koop in. Inmiddels ben ik een keer of 4 bij de lokale Ikea geweest. Hij is dichterbij dan toen we in Ooij woonden en eigenlijk waan je je gewoon even terug in Duiven. De looproute, het restaurant, het is letterlijk hetzelfde. Behalve dat sommige items een stuk goedkoper zijn dan in Nederland, en andere juist weer een stuk duurder. We zijn onder andere een Pax-kast en mooie loungeset rijker. Ik heb al een paar keer al 'Googlend' op de parkeerplaats van het industrieterrein gestaan. Hoe vraag je of ze ook heggenscharen verkopen, kan ik een klantenkaart krijgen (want korting :)) en de JULA, wat is dat eigenlijk voor een winkel. Net wat anders dan op vakantie zullen we maar zeggen. 

Uiteraard stonden er een aantal regelzaken op het programma. We togen met de hele familie naar 'het skatteverket' om een Zweeds persoonsnummer aan te vragen. Hopelijk krijgen we dit over een week of 4 en kunnen we daarna verder met onder andere de aanvraag van een ID-kaart, bankID (=digiD), kinderbijslag, ouderschapsverlof etc. We deden de nodige documenten op de post om onze huidige Volvo op Zweeds kenteken te zetten en na ook weer een week of 4-6 wachten en daarna een soort APK-keuring komt dat vast goed. 

Daarnaast hebben we kennisgemaakt met onze buren en dat zijn er ondanks dat we landelijk wonen een heel aantal. De gemeenschapszin is hier wat groter. Wij onderhouden bijvoorbeeld met 6 huizen uit de straat een zwemstrandje waar je per toerbeurt aan de beurt bent voor onderhoud. Door onze naaste buren werden we direct uitgenodigd en hebben hun huis bekeken. Iedereen bood zijn/haar hulp aan: als we iets willen vragen of ergens niet uitkomen, altijd welkom. Heel fijn. 

En natuurlijk deden we ook genoeg leuke en bijzondere dingen!

- We genoten van mooie zomerse avonden op ons terras met een prachtig uitzicht dat nooit verveelt

- Noor heeft kennisgemaakt op de förskola (voorschool = kinderopvang). Het was even wennen maar na een tijdje gingen we spelen in de zandbak en kwamen er een aantal Zweedse kindjes kennismaken. De meesten vonden het maar gek dat we in Zweden gingen wonen terwijl we nog niet goed Zweeds spraken. Na de zomervakantie start ze echt en tot die tijd is ze uitgenodigd om zo vaak als ze wil even te komen spelen (met pappa of mamma er dan nog bij). 

- We bezochten een elandenpark in Långshyttan, hier een klein half uur vandaan. Het was heel kneuterig, een soort grote kinderboerderij waar je de elanden mocht voeren met takken. En die waren imposant groot!

- We ontdekten een mooie wandeling hier in de buurt en plukten een prachtig wildboeket. 

- We aten al een paar keer 'korv med brod', typisch Zweeds. Noor vindt het heerlijk. 

- We vierden onze eerste Midsommar hier in het dorp, en leerden dat de Zweden dat niet vieren op 21 juni zelf, maar dat het grootste feest de vrijdagavond er net voor of er net na plaatsvindt. 

- We kochten een tweede auto en zijn over een kleine week trotste eigenaren van een bordeauxrode Kia Niro met Zweeds kenteken

- We zeiden elke dag wel een paar keer tegen elkaar: 'dat wij hier toch mogen wonen', heel bijzonder. 

- En last but not least: we vieren de eerste verjaardag van Siem in Vika! Bij 'Susanna', de lokale bakkerij, haalden we lekkere taartjes en vierden een klein feestje.

Al met al maken we het goed! Noor en Siem doen het goed en genieten van het buitenleven en het gezelschap van opa en oma om hen heen. Siem begint zijn eerste woordjes te zeggen (mamma en Charlie) en Noor vraagt meerdere keren per dag aan ons: hoe zeg je dat eigenlijk in het Zweeds?

Wij zelf voelen ons een combinatie van verwonderend, vermoeid, ontdekkend, genietend, voldaan en blij. Bij tijden is het best intens, maar terugkijkend loopt alles toch aardig gesmeerd en is er al heel veel wél gelukt!

Hej då,
Eva & Floris, Noor, Siem