Ingen ko på isen

Ingen ko på isen (letterlijk: geen koe op het ijs) is een Zweeds gezegde wat ‘geen reden tot zorg’ betekent. Een beetje vergelijkbaar met ons geen vuiltje aan de lucht. Geen bericht goed bericht zullen we maar zeggen en vanuit ons is dat ook zo! Ik zag dat onze laatste blog van eind september was. De titel was ‘hösten kommer’ en die herfst was prachtig! Wekenlang hebben we kunnen genieten van een variëteit aan herfstkleuren en zonovergoten dagen. Toen een week of 3 geleden de eerste wat strengere vorst kwam, vielen de plaatjes in een paar dagen van de bomen. Daarna werd het november. Toen wij naar Zweden verhuisden, werd november de meest deprimerende maand genoemd. Koud, donker, niet echt herfst meer maar ook nog niet echt winter. Wat dat betreft heeft de maand z’n status wel waargemaakt. Het was veelal bewolkt en elke dag een beetje eerder donker. Momenteel komt de zon hier rond 8 uur op en gaat rond 15.20 uur weer onder. Mentaal heeft dat gelukkig (tot nu toe) geen weerslag. Vi trivs bra här i Sverige!

En…..inmiddels is het echt winter aan het worden. Nachten met -8 op de teller en overdag -1, de eerste kleine meren zijn bevroren en vannacht wordt de eerste sneeuw verwacht! De luchtvochtigheid is hier lager dus het voelt als aangenaam koud en ook weer vaker zonovergoten, heerlijk! Volgens een kennis die de ijsbaan in Vika prepareert, kunnen we vanaf aankomend weekend op het tjärn schaatsen (een kleiner meer in het bos). Nog even geduld en ze gaan ook aan de slag op het Vikasjön, het meer waaraan wij wonen en waar ’s winters een baan wordt gemaakt van ca. 10 km. Op het meer wordt niet alleen geschaatst, er wordt ook een langlaufloipe gespoord en er wordt regelmatig met sneeuwscooters gereden. Je maakt een klein tochtje over het meer naar een eilandje en grillt daar korv med bröd, Zweedser kan bijna niet :).

Wij hebben niet vreselijk veel nieuws te melden omdat wij hier voor ons gevoel inmiddels ‘gewoon wonen’. Daarom dacht ik dan maar een update over wat dat ‘gewoon’ inhoudt. 
Sinds een aantal weken heb ik (Eva) naast mijn taalcursusdagen ook twee dagen per week praktijk. Dat houdt in dat ik naar mijn eigen werkplek toe ga (vårdcentralen Säter) waar ik met allerlei collega’s meeloop met als doel om de taal te leren en de werkplek te leren kennen. Een vårdcentral (gezondheidscentrum) is wat anders georganiseerd dan in Nederland. Naast distriktsläkare (huisartsen) werken er ook sjuksköterskor (verpleegkundigen), fysioterapeuter, barnmorskor (verloskundigen) en barnsjuksköterskor (verpleegkundigen die het consultatiebureau draaien). Ik loop met alle disciplines mee om te zien hoe zij werken. Het is bijzonder om te merken hoeveel Zweeds ik al kan verstaan en ook praten gaat steeds beter. De praktijkdagen zijn nuttig om het medisch Zweeds beter onder de knie te krijgen: van hoe schrijft men in het patiëntendossier, wat voor een woorden gebruiken patiënten om pijn te omschrijven, tot enige verbazing dat patiënten alleen met hun voornaam geroepen worden uit te wachtkamer. Zo hebben we al een keer de verkeerde patiënt in de spreekkamer gehad. Tja, Anders is nou eenmaal een veelvoorkomende naam hier, haha. Over 2 weken heb ik mijn B2-examen en ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed gaat komen. Eind januari volgt het C1-examen en als ik dat haal, krijg ik mijn legitimation en kan ik als huisarts werken in Zweden. 

Floris volgt een cursus Zweeds aan de Folksuniversitet en is daarnaast met allerlei projecten in en om huis bezig, naast de zorg voor Siem en Noor. De kozijnen in ons gastenverblijf zijn geplaatst, de tuin is winterklaar gemaakt, hij heeft een lichtbar op onze auto geïnstalleerd zodat ook de berm (en daarmee de dieren) een stuk feller verlicht wordt dan met alleen groot licht en hij is het huis klaar aan het maken zodat het volgende week van binnen helemaal geverfd wordt. Al met al mist hij een achtste dag in de week, maar is wel lekker bezig.

Noor en Siem zitten ook allebei goed in hun vel. Vandaag hadden we een gesprekje op de förskola waarin we ook van de leerkrachten hoorden dat Noor steeds meer Zweeds begint te praten en dat het leuk is om te zien hoe de andere kinderen haar helpen als zij iets niet begrijpt. Van de week kwam ze terug met een werkstuk over allerlei bokstaver (letters) waarin ook de Å, Ä en Ö niet ontbraken. Het Zweedse alfabet heeft 29 letters, waarbij deze 3 achter de Z worden genoemd. Deze volgorde wordt ook aangehouden in bijv. woordenboeken, wat in het begin even zoeken was. Noor heeft voor het eerst gespeeld bij een meisje thuis en is druk met dansen waar ze heel erg van geniet. Begin december heeft de dansschool een voorstelling in het theater. Verder is het een echt buitenkind. Ze wil elke dag in het bos wandelen, ook als het donker is, rolt graag in de rijp en vertelt tijdens elke autorit dat ze elanden aan het spotten is. Overigens zagen we afgelopen weekend twee vrouwtjes van best dichtbij toen wij reden, magisch! Siem is een vrolijke dreumes die volop brabbelt en loopt. Hij is een echte dierenliefhebber en kan ontzettend genieten van eten en buiten zijn.

De laatste tijd hebben we veel bezoek gehad en bezoek betekent ook leuke dingen doen. Marjo en Harry (de oom en tante van Floris) zijn een kleine week geweest en met hen hebben we onder andere gegrilld in het bos. Daarna kwam mamma en met mamma ben ik een weekend naar Stockholm geweest. Een charmante stad, gelegen op meerdere eilanden, waar we lekker gegeten en gedwaald hebben en naar het ABBA-museum zijn geweest. We deden nog auditie om het vijfde lid van de groep te worden maar helaas…. De slogan was 'walk in, dance out' en zo was het.

Naast bezoek uit Nederland hebben we ons ook goed vermaakt met de mensen die we hier hebben leren kennen. We spreken regelmatig af met Nederlandse gezinnen, maken bijna elke dag wel een praatje met een van de buren, fikaden bij een stel wat aan het begin van onze straat woont en maakten vele mooie wandelingen in het bos wat in onze achtertuin begint. Elke dag als ik naar de bushalte loop zie ik 2 of 4 reetjes en regelmatig spot ik een vos, blijft bijzonder.

En last but not least, norrsken! Met het dalen van de temperaturen stijgt de kans op het zien van het noorderlicht, omdat de lucht dan vaak helderder is. Het noorderlicht ontstaat 100-250 km boven het aardoppervlak doordat deeltjes van de zon botsen met deeltjes in de atmosfeer. Wat ik niet wist, is dat dit ook op de zuidpool gebeurt en dan Aurora Astralis genoemd wordt. Het noorderlicht heeft meerdere kleuren. Vaak is het groen, wat ontstaat door botsingen met zuurstof op lagere hoogtes. Soms is het rood, paars of blauw. Deze kleuren ontstaan door botsingen met zuurstof en stikstof op grotere hoogtes. Inmiddels hebben wij het noorderlicht een paar keer mogen meemaken waarbij lady Aurora één keer danste boven het meer. Onwerkelijk, overweldigend en wat voel je je dan als mens klein zo op de aarde. Fun fact, wij hoeven niet naar het noorden te kijken. Onze woonplaats ligt zo noordelijk dat we het overal boven ons kunnen zien. Op naar nog vele mooie avonden!

Dit was hem weer voor nu. Leuk om ook van jullie te horen, en als je een suggestie, verzoek of idee hebt om een keer over te schrijven: jättegärna!

Vi ses!